"Czasami, aby coś ukryć, najlepiej robić to na oczach wszystkich." Recenzja #17

Dla trzydziestu pięciu dziewcząt Eliminacje są szansą ich życia. To dzięki nim mają szansę uciec z ponurej rzeczywistości. Ze świata, w którym panują kastowe podziały, wprost do pałacu, w którym będą spełniane ich życzenia. Z miejsca, gdzie głód i choroby są na porządku dziennym, do krainy jedwabi i klejnotów. Celem Eliminacji jest wyłonienie żony dla czarującego i przystojnego księcia Maxona. Każda dziewczyna marzy o tym, by zostać Wybraną. Każda poza Americą Singer.

źródło: lubimyczytać

Tytuł: Rywalki

Cykl: Selekcja (tom 1)

Autor: Kiera Cass

Tłumaczenie: Małgorzata Kaczarowska

Wydawnictwo: Jaguar

Ilość stron: 333

Na Rywalki zdecydowałam się, ponieważ to dość ostatnio popularna książka, słyszałam dużo dobrych opinii, dlatego sama postanowiłam przekonać się, czy faktycznie warto. Miałam jednak pewne obawy, ponieważ wiedziałam, że w życiu głównej bohaterki będzie dwóch mężczyzn, a jak może już wiecie (lub nie) wzbraniam się okropnie przed trójkątami miłosnymi. Jak było tym razem? Czy dotrwałam do końca i czy mam zamiar sięgnąć po następne części tej serii? 

Jeśli twoje życie naprawdę stanęło na głowie, to znaczy, że ona musi gdzieś tu być. Prawdziwa miłość zwykle jest okropnie niewygodna. 

Już od samego początku książka wzbudzała we mnie pozytywne emocje. Styl, którym posługuje się autorka jest bardzo przystępny i łatwy w odbiorze. Dowiedziałam się co nieco o frakcjach, które panują w Illei, państwie, w którym mieszka America, główna bohaterka. Pomysł jak dla mnie w miarę ciekawy, co prawda znany (np. Igrzyska śmierci czy Niezgodna), ale dobrze przedstawiony. 

Jeśli chodzi o bohaterów, to jak dla mnie wykreowani są w dość prosty sposób, ale wzbudzający moją sympatię. America to (oczywiście) buntowniczka - wzięcie udziału w Eliminacjach to dla niej koszmar. Nie chce wiązać się z księciem, którego nie zna, bo przecież ma już Aspena, z którym wiąże swoją przyszłość. No ale tak czy siak trafia do pałacu, trochę podłamana poprzedzającymi to zdarzeniami, ale podobało mi się to, że nie rozczulała się nad sobą przez pół książki, tylko z podniesioną głową robiła, co do niej należy. 

Potem zniknął w nocy. I ponieważ ten kraj jest, jaki jest, z powodu tych wszystkich reguł, które trzymały nas w ukryciu, nie mogłam nawet za nim zawołać. Nie mogłam mu powiedzieć, że go kocham. Ostatni raz. 

Jeśli chodzi o postać Maxona, to bardzo go polubiłam. Nie jest jakimś lalusiowatym księciem, któremu zależy tylko na tym, aby w Eliminacjach znaleźć sobie żonę. Jest miły i opiekuńczy, ale przede wszystkim uczuciowy. Zależy mu na państwie, którym w przyszłości ma rządzić i chce zrobić dla niego jak najwięcej. No po prostu jest taki... kochany. Wolę go o wiele bardziej, niż Aspena, który tak naprawdę jest mi obojętny. 

Bałam się trochę tego, że całość książki zaburzy mi ten trójkąt miłosny, ale miło się zaskoczyłam, że nie jest tak, jak tego oczekiwałam. Układ i relacja, która połączyła Maxona i Americę sprawiła, że w spokoju i bez nerwów mogłam przeczytać niemal całą książkę. Oczywiście wiedziałam, że w końcu zbliżą się do siebie w ten romantyczny sposób, ale naprawdę tego chciałam. Tylko na końcu skrzywiłam się już trochę, bo sytuacja sugeruje, że w kolejnej części będzie już trochę gorzej z tym znienawidzonym przeze mnie motywem. Ale nie zrażam się i mam zamiar sięgnąć po Elitę. 

- Maxon, mam nadzieję, że znajdziesz kogoś, bez kogo będziesz mógł żyć. Naprawdę. I mam nadzieję, że nigdy się nie dowiesz, jak to jest, musieć mimo wszystko żyć bez tego kogoś.

Trochę za mało było tu dla mnie tych całych Eliminacji. Spodziewałam się jakiejś większej rywalizacji, może jakiś zadań, które będą musiały wykonać dziewczyny. Wątek jak dla mnie bardzo pomysłowy, ale trochę za mało dopracowany. 

No i to, co przyciąga mnie jeszcze do sięgnięcia po drugą część, to motyw z Rebeliantami, którzy atakują pałac. Mam nadzieję, że bardziej to rozbudują i zrobią z tego dobrą akcję, która odwróci trochę moją uwagę od sfery romantyzmu. 

PODSUMOWANIE:

Nie ma co się oszukiwać - Rywalki to dość przewidywalna lektura, z pojawiającymi się znanymi już czytelnikom schematami. Wzbudziła we mnie jednak pozytywne uczucia i chęć poznania dalszych losów bohaterów. Dlatego zdecydowanie mogę polecić książkę każdemu, kto ma ochotę na coś prostego i przyjemnego w odbiorze. 

PS: PRZYPOMINAM O TRWAJĄCYM KONKURSIE ŚWIĄTECZNYM! WYSTARCZY KLIKNĄĆ W BANNER PO PRAWEJ STRONIE ABY DOWIEDZIEĆ SIĘ WIĘCEJ. DO WYGRANIA JEDNA Z DWÓCH KSIĄŻEK! ZACHĘCAM DO WZIĘCIA UDZIAŁU :)